پس از جمع آوری چند نمونه پساب از برخی واحدهای صنعتی استان اصفهان، میزان آلودگی پساب ها از طریق تعیین مقدار فلزات سنگین ، COD, BOD  و TOC تعیین گردیده است. همچنین میکروارگانیسم های مقاوم به فلزات جداسازی شده و درصد مقاومت آنها ارزیابی شد و ارتباط بین فاکتورهای فیزیکو شیمیایی پساب ها از جمله pH , COD , BOD    و فلزات موجود با باکتری های مقاوم جداسازی شده، مورد بررسی قرار گرفته است. براساس نتایج حاصله، EC و pH در این پساب ها هیچ ارتباطی با درصد وحضور میکروارگانیسم های مقاوم ندارند. بین  غلظت  سرب وکادمیوم با میزان  BOD  رابطه مثبتی برقرار است. درصد میکروارگانیسم های مقاوم به روی و کادمیوم با غلظت این فلزات در پساب و میزان   BOD و COD هم از رابطه مثبتی برخوردار است، به طوری که با ا فزایش غلظت این فلزات ،  COD وBOD  درصد میکروارگانیسم های مقاوم افزایش می یابند.  

افزودن نیتروژن، اندازه ذرات و تیمار میکروبی از عوامل مهم در تولید کمپوست رسیده می باشند. لذا هدف از این پژوهش، بررسی برخی پارامترهای فیزیکی، شیمیایی و محتوای عناصر غذایی در کمپوست کاه گندم غنی شده با اوره و استرپتومایسس بود. آزمایش انکوباسیون در قالب طرح کامل تصادفی بر مبنای زمان به منظور بررسی اثر غنی سازی کمپوست با استرپتومایسس و اوره بر فراهمی عناصر کم مصرف، pH، EC، C/N، شاخص هوموسی شدن کمپوست (نسبت E4/E6)، دما، تغییرات رطوبت و وزن خاکستر با سه تیمار شامل: اندازه بقایای گندم (R0 (<1)، R1 (1-2) و R2 (2-4 سانتی متر))، سه سطح استرپتومایسس (S0 (0)، S1 (5/0) و S2 (5 درصد)) و سه سطح اوره (U0 (0)، U1 (05/8) و U2 (1/16 گرم بر کیلوگرم)) در سه تکرار طراحی و اجرا گردید. پارامترها در زمان های مختلف طی 90 روز انکوباسیون اندازه گیری شدند. افزایش سریع دما در تیمار کمپوست غنی شده با اوره و استرپتومایسس در بازه زمانی کوتاه تری نسبت به تیمار شاهد رخ داد. مقدار pH در تمامی تیمارها در طی 20 روز اول انکوباسیون روندی کاهشی داشته و سپس افزایش یافت. شاخص هوموسی شدن نیز در کمپوست های تیمارشده و شاهد پس از 90 روز انکوباسیون کاهش یافت. نسبت C:N در اثر فرآیند کمپوست شده به طور چشمگیری کاهش یافت. به طور کلی، غنی سازی کمپوست با اوره یا استرپتومایسس منجر به افزایش محتوای عناصر غذایی شد. هر چند که مقادیر عناصر غذایی در کمپوست تیمار شده با استرپتومایسس و اوره بیش تر از سایر تیمارها بود. نتایج ما نشان داد که کاربرد توام جدایه استرپتومایسس و اوره پتانسیل استفاده در فرآیند کمپوست و در نتیجه بهبود ویژگی های خاک را بهتر از کمپوست تیمار نشده، دارد. هر چند که برای اثبات این پتانسیل، استفاده از این تیمار درفرآیند کمپوست کردن در مقیاس بزرگ ضروری است.

مواد غذایی فراسودمند، حاوی ترکیباتی با فعالیت بیولوژیکی هستند که توانایی ارتقاء سلامت و کاهش خطر ابتلا به امراض را دارا می باشد. افزودن این ترکیبات به رژیم غذایی انسانها می تواند تحول بزرگی را در صنعت غذایی به همراه داشته باشد. در این تحقیق تاثیر3% و8 % اینولین و نیز 2% و 4% پودر چای سبز برروی ویژگی های شیمیایی ماکارونی از جمله: میزان خاکستر، رطوبت، چربی، پروتئین و فیبر و سایر ویژگی های شیمیایی، ویژگی های فیزیکی محصول از جمله: کیفیت پخت، درصد لهیدگی، درصد جذب آب محصول حین پخت، میزان لعاب و سایر ویژگیهای فیزیکی، سفتی بافت محصول پخته با دستگاه سنجش بافت اینستران و ویژگی های ارگانولپتیکی ماکارونی به روش استاندارد صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که در مقدار پروتئین ها و چربی نمونه ها کاهش بسیار اندکی دیده شد، اما این تغییرات در سطح آماری 95% معنی دار نبود، همچنین افزایش اینولین و چای سبز منجر به افزایش چشم گیر میزان فیبر در محصول گردید. در زمینه ویژگی های فیزیکی و ارگانولپتیکی نیز افزایش اینولین و پودر چای سبز منجر به افزایش افت پخت در مقایسه با تیمار شاهد گردید. بطور کلی نتایج نشان داد که افزایش پودر چای سبز در ترکیب با اینولین و سمولینا منجر به بهبود ویژگی های پخت گردید و بطور کلی از لحاظ ویژگی بافت محصول تیمار 3 (T2-سمولینا 98% + اینولین 0% + پودر چای سبز 2%) و از نظر ویژگی های حسی محصول تیمار 5 (L3T2 سمولینا 95% + اینولین 3% + پودر چای سبز 2%) در مقایسه با تیمار شاهد به عنوان تیمارهای برتر شناخته شدند.

این تحقیق در سال 93 انجام و مولدین با غذای یکسانی (عمدتاً کرم پری نرئیس و ماهی مرکب) تغذیه گردیدند. رسیدگی جنسی و تکثیر مولدین در تانک های 4 تنی فایبرگلاس جداگانه ای انجام شد. در طول دوره، تلاش گردید با استفاده از حوضچه رسوب گیر، فیلترهای شنی، اولترا فیلتر، اشعه ماوری بنفش و مواد ضدعفونی کننده کیفیت آب مورد استفاده جهت تکثیر مولدین به حد مطلوب رسانده شود. با توجه به اهمیت فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب، به صورت روزانه میزان اکسیژن محلول، درجه حرارت و pH آب تانک ها اندازه گیری گردید. میانگین درجه حرارت، اکسیژن و pH آب در 30/1± 16/29 درجه سانتی گراد، 46/0± 36/7 میلی گرم در لیتر و 20/0± 15/8 اندازه گیری و شوری آب در محدوده 2± 33 حفظ گردید. در مجموع فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب در محدوده مناسب قرار داشتند. در نتیجه تکثیر مولدین، تعداد ناپلی بازای هر مولد 25 هزار عدد، تعداد پست لارو تولیدی به ازای هر مولد 6 هزار عدد، درصد تبدیل ناپلی به پست لارو 24 درصد و میانگین دفعات تخم ریزی به ازای هر مولد 09/2 بار بود. در پایان دوره تکثیر مولدین تعداد 600 هزار قطعه پست لارو مرحله 12 تولید گردید.

این تحقیق به منظور بررسی شاخص های رشد و تعیین پارامترهای فیزیکوشیمیایی موثر بر رشد میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) در 6 استخر خاکی (با مساحت 1.5، 2 و 2.5 هکتار) با تراکم 30 قطعه در متر مربع با زمان ذخیره سازی یکسان، در مجتمع پرورشی گمیشان (استان گلستان) به مدت 140 روز، از خرداد ماه تا مهر سال 1392، اجرا گردید. نتایج بررسی ها نشان داد که برخی پارامترهای فیزیکوشیمیایی شامل شوری و شفافیت خارج از محدوده مطلوب بودند. در این تحقیق، بیشترین میانگین وزن نهایی در استخرهای 2.5 هکتاری مشاهده گردید. کمترین میانگین ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب 1.75±0.01 (در استخرهای 1.5 هکتاری) و 1.27±0.01 (در استخرهای 2 هکتاری) و بیشترین میانگین درصد بازماندگی (85.8±14.4 درصد) در استخرهای 1.5 هکتاری به ست آمد. به نظر می رسد کشت میگوی وانامی با تراکم 30 قطعه در لیتر در مساحت 2.5 هکتاری با توجه به ضریب تبدیل غذایی بالاتر و نرخ بقای کمتر، به دلیل سرعت رشد بیشتر و کسب وزن بالاتر قابل توجیه است.

در این مطالعه مقایسه بین اثرات استفاده شیرابه کود گاویو کود شیمیایی بر میزان بار میکروبی، باکتری های بیماری زا و فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب با هدف جایگزینی کود آلی به جای کود شیمیایی در غنی سازی استخر پرورش ماهیان کپورانجام گردید. میانگین شمارش کلی باکتری ها و کلی کلیفرم شیرابه مورد استفاده به ترتیب 4x106x1200 و 47x102 کلنی درهر میلی لیتر بود. در ادامه نمونه برداری از آب دو استخر که در یکی تنها از شیرابه کود گاوی (استخر 1) و در دیگری فقط از کود شیمیایی (استخر 2) استفاده شده بود طی ماه های خرداد تا مهر انجام گردید. نتایج نشان داد میزان شمارش کلی باکتری در آب استخر 1به طور معنی داری از استخر 2 بیشتر بوده است و میزان بار میکروبی استخر 1 در مرداد ماه تفاوت معنی داری با سایر زمان های نمونه برداری داشتدر حالیکه در استخر 2 چنین نبود. همچنین آب استخر 1 از تنوع میکروبی بیشتری برخوردار بوده و در تمام نمونه برداری ها باکتری های سودوموناس، کلبسیلا، انتروباکتر، اشریشیا کولی ویرسینیا جداسازی گردید ولی از استخر 2 تنها سودوموناس و اشریشیا کولی جداسازی شد. میزان سختی کل، فسفر کل، مواد جامد محلول و هدایت الکتریکی در آب استخر 1 به طور معنی داری بیشتر از آب استخر 2 بود ولی میزان BOD، اکسیژن محلول و شفافیت آب استخر 1به طور معنی داری کمتر از استخر 2 بود. ازت کل، قلیاییت و pH آب دو استخر تفاوت معنی داری نداشت. کشت میکروبی کبد و کلیه ماهیان استخر 1 طی تیر تا مهر ماه منفی بود.

تالاب حله با وسعت تقریبی 20 هزار هکتار در یک فرو رفتگی وسیع ساحلی واقع در استان بوشهر می باشد که عمده ترین آوردهای آبی آن از رودخانه های شاپور و دالکی می باشد. این تحقیق به صورت فصلی بین سالهای 1385 و 1386 انجام گردید و در طی آن از 8 ایستگاه مستقر در رودخانه و تالاب حله نمونه برداری شد و 14 فاکتور محیطی همانند شوری، هدایت الکتریکی، اکسیژن محلول، اسیدیته، فسفات، سولفات، کلرید، آمونیاک، کل مواد محلول، کل مواد معلق، کدورت، نیترات، نیتریت، درجه حرارت، pH به صورت فصلی مورد تجزیه قرار گرفتند و برای تعیین وضعیت آب رودخانه و تالاب حله از شاخصی تحت عنوان شاخص کیفیت آب (Bascaron Adapted Water Quality Index (WQI BA استفاده گردید. نتایج نشان می دهد که که ایستگاه های موجود در رودخانه حله در طبقه بندی دوم قرار دارند که از خصوصیات اصلی آن شروع تغییرات جدی در ویژگی آب تحت تاثیر محیط زیست و تماس با آلودگی های کشاورزی و خانگی و .... می باشد و ایستگاه های مستقر در تالاب حله در طبقه بندی سوم قرار می گیرند که از مشخصه های اصلی این طبقه ایجاد تغییرات شدید در مشخصات آب، شروع تغییرات در مکانیسم های طبیعی و جابجایی جامعه زنده، تغییرات در بخش های ساختمانی بویژه بستر آب، شروع تغییرات در رنگ و بوی آب، قابل استفاده با تمهیدات برای مصارف، قابل استفاده برای جانوران، کاهش بازدهی تولیدمثل در ماهیان و سایر گروه های جانوری، امکان بروز تلفات مهره داران آبزی در برخی از ایام سال می باشد.

همواره تعیین ویژگی های کیفی و کمی محصولات کشاورزی در آزمایشگاه های کنترل کیفیت کارخانه ها با مشکلات متعددی مواجه بوده است. هدف از این تحقیق، بررسی خصوصیات مرفولوژیک کریستال های شکرخام به وسیله سیستم پردازش تصویر دیجیتال و در ادامه پیش بینی برخی خصوصیات کیفی نمونه ها با استفاده از خصوصیات ظاهری به دست آمده از کریستال ها بود. ویژگی های فیزیکوشیمیایی مورد بررسی در این پژوهش شامل درصد خاکستر، ساکارز، اینورت، شدت رنگ محلول، غلظت نشاسته، غلظت دکستران، میزان pH و ضریب شکست بوده و خصوصیات ظاهری تعیین شده توسط سیستم پردازش تصویر شامل میانگین و میانه مساحت کریستال ها، میانگین و میانه محیط کریستال ها، میانگین و میانه مربعیت و شمارش تعداد کریستال های شکرخام در 0.5 گرم نمونه بود. بررسی های انجام شده نشان داد که همبستگی بالایی بین برخی خصوصیات کیفی شکرخام همچون میزان خاکستر، ساکارز، نشاسته، دکستران و ضریب شکست با خصوصیات ظاهری کریستال ها وجود دارد که درنهایت با کمک معادلات به دست آمده می توان خصوصیات کیفی کریستال ها را با دردست داشتن فاکتورهای ظاهری با ضرایب اطمینان بالا پیش بینی کرد.

در مطالعه حاضر جهت بررسی تاثیر پساب شهرستان سقز بر پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب در قسمت های مختلف رودخانه 4 ایستگاه شامل 1) ایستگاه سد چراغ ویس، 2) ایستگاه قبل از ورود پساب به رودخانه، 3) ایستگاه بعد از ورود پساب به رودخانه و 4) ایستگاه قبل از ورود رودخانه به سد شهید کاظمی تعیین گردید. پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب از جمله نیترات، فسفات، قلیائیت، آمونیاک، دما، pH و اکسیژن محلول، اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی (BOD) و اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) به فاصله زمانی هر 30 روز در تابستان 1396 اندازه­, گیری شدند. براساس نتایج پارامترهای فیزیکوشیمیایی، شاخص کیفیت آب WQI NSF محاسبه شد. نتایج نشان داد که از لحاظ دمایی بین ایستگاه­, های مطالعاتی اختلاف معنی­, داری وجود ندارد (05/0P>). پارامترهای نیترات، فسفات، قلیائیت، آمونیاک، اکسیژن محلول، pH و BOD5 بصورت معنی­, داری تحت تاثیر ایستگاه های مختلف بودند (05/0>P) بطوری که مقادیر BOD5 و آمونیاک در ایستگاه­, های متاثر از پساب شهرستان سقز بالاتر از حد آستانه رشد و نمو ماهیان گرمابی بود. بیشترین و کمترین میزان BOD5 در ایستگاهای سه و یک به ترتیب 001/0±,12 و 707/0±,5/5 میلی­, گرم بر لیتر و همچنین بیشترین و کمترین میزان آمونیاک بترتیب 156/0±,16/1 و 00/0 ±,01/0 میلی­, گرم بر لیتر در ایستگاهای یک و چهار مشاهده گردید. براساس شاخص کیفیت WQI NSF ایستگاهای اول و دوم وضعیت کیفی خوب و ایستگاهای سوم و چهارم وضعیت پایین تر (متوسط) را نشان دادند. بنابراین، با توجه به ورود مستقیم پساب­, های روستایی و شهری به داخل رودخانه، توصیه می­, شود کلیه این واحدها مجهز به سیستم­, های تصفیه پساب و فاضلاب گردند تا ضمن بهره­, برداری از رودخانه مانع تخریب چشم اندازهای طبیعی اکوسیستم­, های رودخانه­, ای گردد.

در پژوهش حاضر به بررسی کیفی آب رودخانه چشمه کیله با استفاده از جوامع درشت بی مهرگان کفزی در سال 1390-1389 در چهار ایستگاه و طی دوازده نوبت نمونه برداری با سوربر سطح 0.1 متر مربع صورت گرفت. در بررسی کفزیان رودخانه 47 خانواده متعلق به 15 راسته و شش رده شناسایی شد که در میان آنها لارو حشرات آبزی بیش ترین تنوع را داشته اند. همزمان با نمونه برداری از فون بنتیک برخی از فاکتورهای فیزیکی شیمیایی نظیر دمای آب، TSS, BOD5 و EC در ایستگاه ها اندازه گیری گردید. نتایج نشان می دهد که راسته هایDiptera, Ephemeroptera, Trichoptera  در ایستگاه های 1 و 2 و 3 و راسته های Diptera, Ephemeroptera, Tubificida در ایستگاه 4 غالبیت داشتند. همچنین ایستگاه 1 با 9.07 گرم بر متر مربع بیش ترین میزان زیتوده کفزیان و ایستگاه 4 با میانگین وزن 1.11 گرم بر متر مربع از کمترین میزان زیتوده کفزیان در کل سال را به خود اختصاص داده است. بررسی ها نشان داد که حداقل میانگین شاخص EPT / CHIR EPT, و ASPT متعلق به ایستگاه 4 و حداکثر آن متعلق به ایستگاه 1 می باشد. شاخص BMWP و EPT بیان کننده وجود اختلاف معنی دار بین ایستگاه هادر سطح احتمال 5 درصد (P<0.05) می باشد. بر طبق نتایج به دست آمده مشخص شد که تغییرات و استرس های موجود در مسیر رودخانه به خصوص پساب مناطق مسکونی در ترکیب جمعیت کفزیان ایجاد تغییر نموده و درصد فراوانی گروه های مقاوم و فیلترگر افزایش یافته و از مقدار گروه های حساس به طور نسبی کاسته شده است.